X

مقالات ابتکار اویل

تشخیص روغنهای تصفیه
 

تشخیص روغنهای تصفیه

چهارشنبه، 11 بهمن 1396 | Article Rating

روغن های پایه تصفیه – روغنهای پایه ای هستند که از تصفیه روغنهای کارکرده (سوخته ) موتور بدست می آیند و به دلیل پایین بودن تکنولوژی تصفیه دارای کیفیت پایینی می باشند. علاوه بر دستگاههای آزمایشگاهی ، حس بینایی و بویایی می تواند در شناختن این نوع روغنها کمک کنند. روغنهای پایه تصفیه ، دارای بوی تند اسید و یا بوی سوختگی هستند و معمولا رنگ این روغنها "آلبالویی" می باشد. امروزه به دلیل ماهر شدن این دسته از متقلبین، شناسایی مستقیم این روغنها تقریباً غیر ممکن شده است . زیرا با اضافه کردن روغنهای مختلف ظاهر آنها را به روغن اصلی شبیه می نمایند.(ولی زمانی که روغن را در ظرف شفافی بریزید و در نور نگاه کنین لایه سبز رنگی روی تمامی روغنهای تصفیه وجود دارد).

 

آزمونهای دقیق تر شناسایی این روغنها شامل موارد زیر است:

اندازه گیری ویسکوزیته در 40 و 100 درجه سانتیگراد و تعیین شاخص گرانروی:

چون تنظیم دقیق ویسکوزیته روغن تقلبی مشکل است شاید همین مرحله کافی باشد. لازم به توضیح است در این روغن ها بالا بودن شاخص گرانروی این روغنها موید کیفیت بالای آنها نیست. زیرا این بالا بودن به دلیل بالا بودن مقادیر وکس در این روغنها، حاصل از اکسایش روغن در کارکرد قبلی، است. به این منظور باید آزمایش زیر انجام شود.

تعیین نقطه ریزش:

به دلیل بالا بودن وکس در این روغنها، معمولاً نقطه ریزش یا بسته شدن این روغنها بالای صفر است.

عدد اسیدی :

عمده روغنهای تصفیه دوم به دلیل عدم خنثی شدن اسید در فرآِیند بازیافت، بسیار اسیدی هستند.

 

آزمون نقطه اشتعال:

این قبیل روغنها که در طی کارکرد اجزاء فرار خود را از دست داده اند عمدتا بسیار غلیظ هستند. برای رساندن آنها به گرانروی مطلوب از سایر ترکیبات سبک نفتی استفاده می کنند که معمولاً سوختی بوده و نقطه اشتعال روغن را بسیار کاهش می دهند.

آزمون TBN:

این آزمون برای روغنهای موتور پیشنهاد می شود. عموماً روغن تقلبی در تنظیم دقیق مقادیر TBN مشکل دارند. با مقایسه مقادیر TBN نمونه اصلی با مقادیر نمونه مشکوک تشخیص به راحتی اتفاق می افتد.
تصاویر
  • تشخیص روغنهای تصفیه
ثبت امتیاز

تماس با ما